ગુજરાતી ગદ્ય-પદ્ય સર્જનની આનંદ યાત્રા
નીચેનું ચિત્ર જોઈને મારા મનમાં જાગેલ વિચાર મન્થનોનું ફરજંદ એટલે મારી સ્વ -રચિત
નીચેની અછાંદસ કાવ્ય રચના …….
આશા છે આપને એ ગમે — વિનોદ પટેલ
———————————————–
Silent talks – Oldest with a youngest
આગમન અને વિદાય
હોસ્પિટલના એક જ બિછાના ઉપર સુતેલાં
એકબીજાની આંખોમાં આંખો પરોવી
ચાર પેઢીનું જેમની વચ્ચે અંતર છે
એવાં આ બે બાળકો –બાળકો જ સ્તો !
કેવું જોઈ રહ્યાં છે એકબીજાને એકી નજરે !!
કરચલીવાળા જીર્ણ હાથની ગોદમાં
પ્રેમથી લપેટાયેલું
ગુલાબના ગલગોટા જેવા ગાલ સાથે
નાજુક તાજી આશ્ચર્ય છલકાવતી બાળ આંખો
અને જીર્ણ ચશ્મામાંથી
પ્રેમ વરસાવતી જીર્ણ ઝાંખી આંખોનું
આ કેવું દિવ્ય રચાયું છે તારામૈત્રક !!
શુ જોતી હશે આ બોલતી આંખો
અને શુ વિચારતું હશે મનમાં
કુદરતનું આ અદભૂત જોડું !
જગતમાં જેનું આગમનન તાજું જ છે
એ બાળક કહેતું હશે મનમાં –
દાદા હમણાં જ હું આવ્યો છું આ જગમાં
તમને પુરો ઓળખતો પણ નથી હજુ
અને તમે તો હવે ચાલી નીકળવાના !
કેટકેટલી મારે વાતો કરવી છે
તમારા અનુભવોમાંથી કેટલું શીખવું છે મારે
થોડા વર્ષો તમે રોકાઈ ન શકો !
વૃદ્ધ દાદા કહેતા હશે
દીકરા મારા
એ મારા હાથની ક્યાં વાત છે
એક પેઢી જાય અને બીજી આવે એતો
આ જગતનો અફર નિયમ છે
તું પણ મારી જેમ
યુવાન થવાનો , વૃદ્ધ થવાનો અને
એક દિન હું જઈ રહ્યો છું એમ જવાનો.
બાળક પૂછતો હશે ,
દાદા એવું કેમ હશે
આ નિયમ ના બદલાય , બધાં એક સાથે
જઈ ના શકાય !
દાદા કહેતા હશે ,
ના બેટા , હજુ તું બહું નાનો છે , નીર્દોષ છે
તું જલ્દી મોટો થઇ જા ,
ઘણું બધું આપોઆપ શીખી જઈશ
અને એક દિવસ, ભગવાન દયાથી ,
તારી ચોથી પેઢી જોઈને ,
ખુબ સંતોષ અને ખુશીથી ,
આ જગની વિદાય લઇ લઈશ !
મારી જેમ જ !
વિનોદ પટેલ
————————————–
Silent talks – Oldest with a youngest
ચિત્ર હાઈકુ
જાઉં છું હવે
દોર સંભાળી લે જે
સોપું છું તનેવિનોદ પટેલ
આજનો સુવિચાર
વિનોદ વિહાર 
વાચકોના પ્રતિભાવ