વિનોદ વિહાર

ગુજરાતી ગદ્ય-પદ્ય સર્જનની આનંદ યાત્રા

( 464 ) આગમન અને વિદાય …….એક ચિત્ર કાવ્ય …….. વિનોદ પટેલ( મારી નોધ પોથીમાથી )


નીચેનું ચિત્ર જોઈને મારા મનમાં જાગેલ વિચાર મન્થનોનું ફરજંદ એટલે મારી સ્વ -રચિત

નીચેની અછાંદસ કાવ્ય રચના …….

આશા છે આપને એ ગમે — વિનોદ પટેલ
———————————————–

Silent talks - Oldest with a youngest

Silent talks – Oldest with a youngest

આગમન અને વિદાય

હોસ્પિટલના એક જ બિછાના ઉપર સુતેલાં

એકબીજાની આંખોમાં આંખો પરોવી

ચાર પેઢીનું જેમની વચ્ચે અંતર છે

એવાં આ બે બાળકો –બાળકો જ સ્તો !

કેવું જોઈ રહ્યાં છે એકબીજાને એકી નજરે !!

કરચલીવાળા જીર્ણ હાથની ગોદમાં

પ્રેમથી લપેટાયેલું

ગુલાબના ગલગોટા જેવા ગાલ સાથે

નાજુક તાજી આશ્ચર્ય છલકાવતી બાળ આંખો

અને જીર્ણ ચશ્મામાંથી

પ્રેમ વરસાવતી જીર્ણ ઝાંખી આંખોનું

આ કેવું દિવ્ય રચાયું છે તારામૈત્રક !!

શુ જોતી હશે આ બોલતી આંખો

અને શુ વિચારતું હશે મનમાં

કુદરતનું આ અદભૂત જોડું !

જગતમાં જેનું આગમનન તાજું જ છે

એ બાળક કહેતું હશે મનમાં –

દાદા હમણાં જ હું આવ્યો છું આ જગમાં

તમને પુરો ઓળખતો પણ નથી હજુ

અને તમે તો હવે ચાલી નીકળવાના !

કેટકેટલી મારે વાતો કરવી છે

તમારા અનુભવોમાંથી કેટલું શીખવું છે મારે

થોડા વર્ષો તમે રોકાઈ ન શકો !

વૃદ્ધ દાદા કહેતા હશે

દીકરા મારા

એ મારા હાથની ક્યાં વાત છે

એક પેઢી જાય અને બીજી આવે એતો

આ જગતનો અફર નિયમ છે

તું પણ મારી જેમ

યુવાન થવાનો , વૃદ્ધ થવાનો અને

એક દિન હું જઈ રહ્યો છું એમ જવાનો.

બાળક પૂછતો હશે ,

દાદા એવું કેમ હશે

આ નિયમ ના બદલાય , બધાં એક સાથે

જઈ ના શકાય !

દાદા કહેતા હશે ,

ના બેટા , હજુ તું બહું નાનો છે , નીર્દોષ છે

તું જલ્દી મોટો થઇ જા ,

ઘણું બધું આપોઆપ શીખી જઈશ

અને એક દિવસ, ભગવાન દયાથી ,

તારી ચોથી પેઢી જોઈને ,

ખુબ સંતોષ અને ખુશીથી ,

આ જગની વિદાય લઇ લઈશ !

મારી જેમ જ !

વિનોદ પટેલ
————————————–

Silent talks - Oldest with a youngest

Silent talks – Oldest with a youngest

ચિત્ર હાઈકુ

 
જાઉં છું હવે
 
દોર સંભાળી લે જે

 સોપું છું તને
 
 
વિનોદ પટેલ

9 responses to “( 464 ) આગમન અને વિદાય …….એક ચિત્ર કાવ્ય …….. વિનોદ પટેલ( મારી નોધ પોથીમાથી )

  1. pragnaju મે 31, 2014 પર 1:11 પી એમ(PM)

    સુંદર મન
    જાગ્યો શુભ વિચાર
    થાવ કલ્યાણ..

    Like

  2. Anila Patel મે 31, 2014 પર 3:19 પી એમ(PM)

    Aapanu aagaman ane aapani viday gothavayelij chhe.

    Like

  3. mdgandhi21, U.S.A. મે 31, 2014 પર 9:46 પી એમ(PM)

    છે તો કલ્પના, પણ, હકીકતમાં પણ સત્યજ છેને…….સંસારનો નિયમ છે…….!!!!
    બહુ સુંદર કાવ્ય છે…….

    Like

  4. KishoreCanada જૂન 1, 2014 પર 10:36 એ એમ (AM)

    મૌનની અનોખી પરિભાષા દર્શાવતું એક અનોખું તારામૈત્રક !
    દાદા એવું કેમ હશે –
    આ નિયમ ના બદલાય, બધાં એક સાથે
    જઈ ના શકાય !
    એક ઘણી જૂની science fiction ફિલ્મ “Logan’s run” માં બધા લોકોને એક નિશ્ચિત સમયે જવાનું હોય છે એવું બતાવવામાં આવ્યું હતું.

    Like

    • Vinod R. Patel જૂન 2, 2014 પર 2:21 પી એમ(PM)

      પ્રતિભાવ માટે આપનો આભાર કિશોરભાઈ

      આવી રીતે પ્રોત્સાહિત કરતા રહેશો

      Like

      • Vinod R. Patel જૂન 2, 2014 પર 2:21 પી એમ(PM)

        વિનોદભાઈ,

        આપણી આથમતી પેઢીનો નિજાનંદ કાજે, આદાનપ્રદાન કરવાનો, વહેંચવાનો આ અંતિમ પડાવ ! નહીં?
        ફરી મળતા રહીશું આ રીતે એકબીજાના બ્લોગ થકી, કાંઈક આડુ, અવળુ લખી, વાંચી, સંભળાવી ! આભાર.
        કિશોર.

        Like

  5. HIMATLAL PATEL ઓગસ્ટ 20, 2014 પર 1:15 પી એમ(PM)

    Dear Mr. Vinodbhai, Read your ‘Picture Poem’ No.464, aagaman ane vidai’ with great interest. As being my self of 82 years, I filled that it is just suiting me. I am also enjoying with my 4th. generation, but not in the bed (as in picture). God’s Grace.
    My request is that, if you may put its English translation, on your blog, I am sure, it will be much appreciated, as many like me will like to send its English version, to our Grand children. Thanks.

    Like

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.