ગુજરાતી ગદ્ય-પદ્ય સર્જનની આનંદ યાત્રા
To AmericaHow would you have us, as we are?
Or sinking ‘neath the load we bear?
Our eyes fixed forward on a star?
Or gazing empty at despair?Rising or falling? Men or things?
With dragging pace or footsteps fleet?
Strong, willing sinews in your wings?
Or tightening chains about your feet?James Weldon Johnson
ઓ અમેરિકા ! બોલ અમેરિકા !ઓ અમેરિકા !અમે અમેરિકાવાસીઓને તું કેવી રીતે આવકારે છેઅમને કેવી રીતે તું નિહાળે છેઅમે જેવા છીએ એ રીતેજે રીતે રહેતા દેખાઈએ છીએ એ રીતેકે પછી અમારા શિર ઉપરનાઅસહ્ય બોજ હેઠળ દબાઈ જઈનેઅમારી જાતને ઓગાળી દેતા એક માનવી તરીકે !તારી નજર શેની પર છે ?આકાશમાં ચમકી રહેલા અમારા સ્વપ્નોના તારાઉપર મિટ માંડી રહેલી અમારી આંખો ઉપર ,એ તારાઓને જમીન પર લાવવા મથતી અમારી મનોવૃત્તિ પરકે પછી અનેક નિરાશાઓથી ભાવહીન બનીશૂન્ય બની ગયેલ અમારી આંખો ઉપર .કેવી રીતે તું નિહાળે છે અમનેઅમે જે રીતે પ્રગતી કરી રહ્યા છીએ એ રીતે કે પછી ,અધોગતિની ગર્તા તરફ જઈ રહ્યા છીએ એ રીતે !એક માણસ તરીકે કે પછીએક ભૌતિક ચીજ માત્ર બની ગયા છીએ એ રીતેધીમી ગતિએ જીવનનો ઢસરડો કરી રહેલસુખના મૃગજળ પાછળ નાહક દોટ મુકનારજંગલની કુંજોમાં અટવાતાદિશા શૂન્ય ઘર ભુલેલ હરણા તરીકેકે પછી જન સમૂહ સાથે કદમ કદમ મિલાવીઆગેકુચ કુચ કરતા સુખી સંતોષી માનવી તરીકે !બોલ ઓ અમેરિકા ,કેવી રીતે અમને તું જુએ છે !તારી વિશાળ મજબુત પાંખોમાંઅમારી મરજીથી શરણું લેવા આવી વસેલાએક સ્વપ્નસેવી તરીકે કે પછીતારા પગે જિંદગીભર માટેગુલામીની જંજીરની ગાંઠથી બંધાઈ ગયેલએક લાચાર બેસહાય કેદી તરીકે !બોલ બોલ અમેરિકાઅમારે એ ખરેખર જાણવું છે !તું અમને કેવી રીતે નિહાળે છે !( ભાવાનુવાદ ) …….વિનોદ પટેલ
આજનો સુવિચાર
વાહ, વિનોદભાઈ વાહ, દરેક એન આર આઈના હ્રદયની વાતો વર્ણવી છે.
હોન્કોંગથી શ્રી ઉમેશ દેસાઈએ એમના ઈ-મેલમાં પ્રતિભાવ રૂપે આ હાઈકુ લખી મોકલ્યું છે .
umesh desai To વિનોદ પટેલ
a haiku
ભાવાનુવાદ
ક્યાં છે કોઈ વિવાદ
વિનોદ વાતે
———————————
આભાર , ઉમેશભાઈ .. વી.પ.
સરસ ભાવાનુવાદ
I like this poem tooo
When I come down to sleep death’s endless night,
The threshold of the unknown dark to cross,
What to me then will be the keenest loss,
When this bright world blurs on my fading sight?
Will it be that no more I shall see the trees
Or smell the flowers or hear the singing birds
Or watch the flashing streams or patient herds?
No, I am sure it will be none of these.
But, ah! Manhattan’s sights and sounds, her smells,
Her crowds, her throbbing force, the thrill that comes
From being of her a part, her subtle spells,
Her shining towers, her avenues, her slums–
O God! the stark, unutterable pity,
To be dead, and never again behold my city!
Very nice
સરસ.
ખૂબ જ સરસ. અમેરિકામાં આવી વસેલા આપણાસૌ ન વતી વિનોદભાઈએ સરસ પ્રશ્નો પુછ્યા છે. ધન્યવાદ વિનોદભાઈ.
ભાવાનુવાદથી આગળ વધીને એક ઉત્તમ સ્વતંત્ર કાવ્ય તરીકે ઉપસ્યું છે. ખુબ ગમ્યું.
પ્રવીણ શાસ્ત્રી.
Good translation.