ગુજરાતી ગદ્ય-પદ્ય સર્જનની આનંદ યાત્રા
ઈન્ટરનેટ સફર કરતાં કરતાં ગુજરાતી સાહિત્ય અકાદમી , યુ.કે. ના ફેસ બુક પેજ ઉપર ઓપીનીયન મેગેઝીનના સંપાદક શ્રી વિપુલ કલ્યાણીએ પોસ્ટ કરેલ જાણીતા કવી સ્વ. રમેશ પારેખની એક મજાની કાવ્ય રચના વાંચવામાં આવી જે મને ખુબ ગમી ગઈ .
શ્રી કલ્યાણીના આભાર સાથે વિનોદ વિહારના વાચકો માટે આ રચના ફરી અહી પોસ્ટ કરું છું .
આ કાવ્યમાં સૌના જીવનને લાગુ પડતી ગુઢ વાત ખુબ સહજ શબ્દોમાં કવી રમેશ પારેખે કરી છે એ સમજવા જેવી છે .
વિનોદ પટેલ
================================
|
નાનપણમાં બોરાં વીણવા જતા.
કાતરા પણ વીણતા. કો’કની વાડીમાં ઘૂસી ચીભડાં ચોરતા. ટેટા પાડતા. બધા ભાઈબંધો પોતાનાં ખિસ્સામાંથી ઢગલી કરતા ને ભાગ પાડતા – – આ ભાગ ટીંકુનો. – આ ભાગ દીપુનો. – આ ભાગ ભનિયાનો, કનિયાનો … છેવટે એક વધારાની ઢગલી કરી કહેતા – ‘આ ભાગ ભગવાનનો !’સૌ પોતપોતાની ઢગલી ખિસ્સામાં ભરતા, ને ભગવાનની ઢગલી ત્યાં જ મૂકી રમવા દોડી જતા.ભગવાન રાતે આવે, છાનામાના ને પોતાનો ભાગ ખાઈ જાય – એમ અમે કહેતા.પછી મોટા થયા. બે હાથે ઘણું ય ભેગું કર્યું; ભાગ પાડ્યા – ઘરના, ઘરવખરીના, ગાય, ભેંસ, બકરીના. અને ભગવાનનો ભાગ જુદો કાઢ્યો ? રબીશ ! ભગવાનનો ભાગ ? સુખ, ઉમંગ, સપનાં, સગાઈ, પ્રેમ – અચાનક ગઈ કાલે ભગવાન આવ્યા; મેં પાનખરની ડાળી જેવા વાહ ! – કહી ભગવાન મને અડ્યા, તેણે પૂછ્યું : ‘કેટલા વરસનો થયો તું’ હું હવે તો ભગવાનનો ભાગ બની પડ્યો છું અહીં. – રમેશ પારેખ |
આજનો સુવિચાર
આતાજી એ મોકલેલ ઈ-મેલ પ્રતિભાવ .. એમના આભાર સાથે પ્રસ્તુત છે .
પ્રિય વિનોદ ભાઈ
અમે પણ નાના હતા ત્યારે આરીતે ભાગ પાડતા .અને હવેતો બાપ દાદા ની મિલકતોમાં ભાગ પાડવામાં ઝઘડા થાય છે . ભગવાનની તો વાતજ ક્યા રહી .
Ataai
~sacha hai dost hagiz juta ho nahi sakta
jal jaega sona firbhi kaalaa ho nahi sakta
Teachers open door, But you must enter by yourself.
wah
દરેક નિવૃત્તી પછી ભગવાનનોજ ભાગ બની રાહ જોતો પડખાં ફેરવતો જ રહે છે.પણ કરેલ કર્મોની લાલચમાંથી મૂક્તી નમેળવી શકે ત્યાં સુધી અને સાચા હ્રદયથી પ્રતીક્રમણ કરી જીવનમાં કરેલ ભૂલોની માફી ન મેળવી લે ત્યાં સુધી મુક્તી મેળવી શકતો નથી.એવું મારું તો માનવું છે.
હું હવે તો ભગવાનનો ભાગ બની પડ્યો છું અહીં.
જોઉં છું રાહ –
કે ક્યારે રાત પડે
ને ક્યારે આવે છાનામાના ભગવાન
ને ક્યારે આરોગે ભાગ બનેલા મને
ને ક્યારે હું ભગવાનનાં મોંમાં ઓગળતો ઓગળતો …
આ જ ર પા ની ખૂબી