( 593 ) બસ એટલી સમજ; ગઝલાવલોકન -૪ —- સુરેશ જાની

સુરેશ જાની

વી.વી.ની ગઝલાવલોકન શ્રેણીમાં ,પાળિયાને બેઠા કરી દે એવી ગઝલોના રચયિતા “મરીઝ “સાહેબની એક જાણીતી ગઝલ “બસ એટલી સમજ મને પરવરદિગાર દે,”ને શ્રી સુરેશ જાનીએ ગઝલાવલોકન -૪  માટે પસંદ કરીછે.

શ્રી સુરેશ જાનીએ આ ગઝલનો એમની આગવી સ્ટાઈલમાં આજની પોસ્ટમાં આસ્વાદ કરાવ્યો છે.એમના આભાર સાથે આ ગઝલને જાણીતા ગાયક મનહર ઉધ્ધાસ અને અન્ય ગાયકોના કંઠે સંગીતના સુરો સાથે માણો.

વિનોદ પટેલ 

=========================

બસ એટલી સમજ મને પરવરદિગાર દે,
સુખ જ્યારે જ્યાં મળે, ત્યાં બધાના વિચાર દે.

—

પીઠામાં મારું માન સતત હાજરીથી છે
મસ્જિદમાં રોજ જાઉં તો કોણ આવકાર દે !

—

દુનિયામા કંઇકનો હું કરજદાર છું ‘મરીઝ’,
ચૂકવું બધાનું દેણ જો અલ્લાહ ઉધાર દે.

આખી ગઝલ અહીં વાંચો અને સાંભળો

    અહીં આપણે આ ગઝલનું રસદર્શન કરવું નથી; એ જરૂરી પણ નથી. એક પણ શેર સમજાવવો પડે તેવો નથી. ‘મરીજ઼’ની આ જ તો ખુબી છે – સીધા દિલમાં ઉતરી જાય તેવા શબ્દો.

    પણ આખી ગઝલમાંથી નમ્રતા અને કૃતજ્ઞતા શબ્દે શબ્દે છલકાય છે. આપણા મોટા ભાગનાં દર્દોની દવા આ જ તો છે. બસ! આટલી જ સમજની જરૂર છે ને?

     દુઃખમાં તો સૌ ઈશ્વર, અલ્લા, જિસસને યાદ કરે; પણ સુખમાં આપણે કોઈને યાદ કરીએ છીએ ખરા? બસ એ મજાઓ માણીને બેસી જ પડ્યા. મરીઝ એટલી સમજ માંગે છે કે, આવી ચંદ ક્ષણોમાં પણ બીજાને યાદ કરીએ.

     પીઠામાં જ આપણું માન હોય છે! – બધા ભાન ભુલેલા, બેહોશ, બકવાસ કરતા, લથડતા, આથડતા, માનના ભુખ્યાઓનો સમૂહ.આપણે માનના કેટલા બધા ભુખ્યા હોઈએ છીએ?  જ્યાં પરમ તત્વની વાત હોય ત્યાં આપણા જેવા ભાન ભુલેલાનું શું સ્થાન?

   મત્લાના શેરમાં ઋણસ્વીકાર છે; પણ એ ઉપકારોનો  બદલો આપવા માટે આપણી પાસે શું છે? કશુંય આપણું પોતાનું, આગવું છે ખરું? એ પણ અલ્લા ઉધાર આપે તો જ બદલો વાળી શકીએ.

    આઝાદ બનવા માટેની પ્રારંભિક પૂર્વશરતો.

હું કાંઈ નથી.
મારી પાસે કશું નથી.
મારે કશું જોઈતું નથી.

બસ! આટલી જ સમજ
આપણા રોમે રોમમાં;
આપણા જિન્સમાં
આવી જાય તો?