1250- મીણબત્તી …. બે અછાંદસ કાવ્યો …. વિનોદ પટેલ

પ્રેમની પહેચાન !

મીણબત્તી વચ્ચેનો સળગતો ધાગો,
પૂછી રહ્યો ઓગળી રહેલા મીણને ,
અરે ભાઈ, સળગી રહી છું હું અને,
તું શાને ઓગળે, જાણે રડે ભાઈ !
ઓગળી રહેલી મીણબત્તી બોલી,
મારા શરીર વચ્ચે તને સ્થાન આપ્યું ,
તારો મારો જીવનભરનો સાથ થયો,
એટલે તારું દુખ એ મારું દુખ થયું ,
તું સળગે અને હું શું માત્ર જોયા કરું !
તો તો આપણો સથવારો લજવાય !
પ્રેમની પાવક જ્વાળામાં તું અને હું,
સાથે બળીને પોતાનું બલીદાન આપી,
ખુશીથી પ્રકાશ આપી સૌને ખુશ કરીએ ,
એ જ તો છે અન્યોન્ય પ્રેમની પહેચાન !

વિનોદ પટેલ …૧૧-૧૭-૨૦૧૮

અગાઉ વિનોદ વિહારમાં પોસ્ટ નંબર 607 / 12-9-2014 માં    ”હું છું એક મીણબત્તી” 

એ નામે  એક અછાંદસ કાવ્ય પ્રકાશિત કર્યું હતું એને નીચે ફરી પ્રસ્તુત છે.

”હું છું એક મીણબત્તી” 

મૃદુ મીણની બનેલી હું છું એક મીણબત્તી,
ઋજુતા ,સુંદરતા છે મારી એક પહેચાન,
બાળી જાતને પ્રસરાવું બધે મારો પ્રકાશ ,
ગર્વ થાય જ્યારે આપું હું મારું બલિદાન.
પ્રભુ સંગાથે મારો છે નિવાસ ચર્ચમાં,
મારી સેવાની જ્યોત બુઝાય એ પહેલાં,
સાથી મીણબત્તીમાં જલાવું હું મારી જ્યોત,
મનુષ્ય જીવન બનાવો મીણબત્તી સમાન,
જીવન મીણબત્તી બુઝાઈ જાય એ પહેલાં,
પ્રકાશિત રાખો, અન્યમાં સેવાની જ્યોત,
જાતને ઓગાળો, પ્રકાશ ફેલાવો મારી જેમ ,
એ છે મારો હું બુઝાઉં એ પહેલાંનો આ સંદેશ.
મૃદુ મીણની બનેલી હું છું એક મીણબત્તી,
પ્રકાશ માટે બલીદાન, એ મારી પહેચાન.

વિનોદ પટેલ