1308 – ૧ લી મે … ગુજરાતનો સ્થાપના દિવસ …અભિનંદન અને શુભેચ્છાઓ

આજથી ૫૯ વર્ષ પહેલાં ૧ લી મે,૧૯૬૦ના રોજ , મહાત્મા ગાંધીની પુણ્ય ભૂમિ સાબરમતિ આશ્રમમાં,ગાંધી અનુયાયી પુ.રવિશંકર મહારાજના વરદ હસ્તે ગુજરાત રાજ્યની સ્થાપના થઇ હતી.

વિનોદ વિહારની ગયા વર્ષની ગુજરાતના ૫૮ મા જન્મ દિવસની આ પોસ્ટમાં ગુજરાત વિષે ઘણી માહિતી આપવામાં આવી છે.

આજના ગુજરાત દિવસના સંદર્ભમાં એને ફરી જોઈ/વાંચી જવા ભલામણ છે.

આ ઉપરાંત ગુજરાતના આજના જન્મ દિવસે આજની પોસ્ટમાં ગુજરાત વિશેની વધુ માહિતી -લેખ, વિડીયો વિ. નીચે પ્રસ્તુત છે.

સૌજન્ય ..વિનોદચન્દ્ર ભટ્ટ -એમાંથી ઈ-મેલમાંથી પ્રાપ્ત

From Facebook wall of dhaivat joshipura – May 1st.

ગુજરાતના જાણીતા ગુજરાતી સારસ્વતોનો ટૂંકો પણ સચોટ પરિચય.

– ફાધર વાલેસથી જે યાત્રા પ્રારંભી

– અને જાણે નરસિંહરાવ દિવેટીયાએ મંગળ મંદિર ખોલ્યા.

– ત્યાં તો દલપતરામે ઋતુઓનું વર્ણન કર્યુ.

– ‘ગની’ દહીંવાલાએ નિષ્ફળ નિષ્ફળ રમતા શીખવ્યું.

– અમૃત ‘ઘાયલ’ એ શાનદાર જીવ્યા નો દાખલો આપ્યો.

– દૂધમાં સાકરની જેમ ઉમાશંકર જોશીએ પરિચય આપ્યો.

– મરીઝએ ધીમા પ્રવાસનું ભાન કરાવ્યું.

– ‘શૂન્ય’ પાલનપુરીએ મંદિરમાં દેવોના દર્શન આપ્યા.

– ધૂમકેતુ “મરિયમ ન મળી, કાગળે ન મળ્યો.” ના દુ:ખદ સંદેશા લાવ્યા

– ગુજરાતનો નાથ કનૈયાલાલ મુન્શી પાસેથી મળી આવ્યા.

– ઝવેરચંદ મેઘાણીએ લગાડ્યો કસુંબીનો રંગ.

– સરસ્વતીચન્દ્ર આપી ગોવર્ધનરામ ત્રિપાઠીએ ધન્ય કર્યા.

– રમણલાલ દેસાઈએ દેખાડ્યું, કેમ આકાશમાં ઉડતું કિલ્લોલ કરતું પક્ષી એકાએક આજ્ઞાધારી વિમાન બની ગયું!

– ખબરદારએ જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત! દાખવ્યું.

– બોટાદકર, સાચે જ જનનીની જોડ જગે નહીં જડે રે, લોલ!

– છ અક્ષરનું નામ પણ રમેશ પારેખ ઘણું કહી ગયા.

– બાલાશંકર કંથારીયા એ જીવન મંત્ર આપ્યું – ગુજારે જે શિરે તારે, જગતનો નાથ તે સહેજે. ગણ્યું જે પ્યારું પ્યારાએ, અતિ પ્યારું ગણે લેજે .”

– રાવજી પટેલએ મારી આંખે કંકુના સૂરજ આથમ્યાથી હ્રદય કંપાવી દીધુ

– ઈન્દુલાલ ગાંધીએ આંધળી માનો પત્ર પ્હોચાડયો.

– અખો તમે મૂરખ બન્તાં બચાવ્યા. “એક મૂરખને એવી ટેવ, પત્થર એટલા પૂજે દેવ.”

– સુંદરજી બેટાઈએ પ્રોત્સાહન આપ્યું “જાવું જરૂર છે. બંદર છો દૂર છે.”

– રાજેન્દ્ર શુકલના પ્રશ્નનો નથી જવાબ હજી – કીડી સમી ક્ષણોની આ આવજાવ શું છે?

– નરસિંહ મહેતા સાથે વૈષ્ણવજન થયા અને પીડ પરાઈ જાણી.

– હેમન્ત દેસાઇને મનગમતું ગમયું –
“બૂટ બાટા સિવાયના, કઠોળ ચણાદાળ સિવાયનાં,
શાક રીંગણ સિવાયનાં અને કપડાં ખાદી સિવાયનાં
કોઇ પણ મને ગમે.”

– માણસમાં રાખ્યા જયંત પાઠકએ ”રમતાં રમતાં લડી પડે ભૈ, માણસ છે.
હસતાં હસતાં રડી પડે ભૈ, માણસ છે,”

– બાલમુકુન્દ દવે એ સમજાવી દીધું સાનમાં

– કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી સાચી પૂજા શીખવી. ઘંટના નાદે કાન ફૂટે મારા, ધૂપથી શ્વાસ રૂંધાય; ફૂલમાળા દૂર રાખ પૂજારી, અંગ મારું અભડાય; ન નૈવેદ્ય તારું આ ! પૂજારી પાછો જા !

– “પાન લીલું જોયું ને હરીન્દ્ર દવે યાદ આવ્યાં. ”

– પ્રીતમનો હરીનો મારગ શૂરાનો છે.

– મકરન્દ દવેનો ગુલાલ તો કદી ગુંજે નહીં ભરાઇ ” ગમતું મળે તો અલ્યા ગુંજે ન ભરીયે,ગમતાંનો કરીએ ગુલાલ.”

– ચંદ્રકાન્ત બક્ષીનું આ વાક્ય બહુ મોડુ વાચ્યું “ખરાબ આદતોને નાની ઉંમરથી શરૂ કરવી જોઈએ કે જેથી મધ્યવયમાં છોડી શકાય !”

– સુરેશ દલાલ, તમે વાતો કરો તો થોડું સારું લાગે

– “હું તો બસ ફરવા આવ્યો છું!” નિરંજન ભગત સાથે ફરવાની મજા આવી.

– ” ‘બેફામ’ તો યે કેટલું થાકી જવું પડ્યું? નહીં તો જીવનનો માર્ગ છે, ઘરથી કબર સુધી.”

– જયંતિ દલાલનું સચોટ વાક્ય ”સૌથી ભયંકર વસ્તુ એ છે કે, આજે આપણને કશું ભયંકર લાગતું જ નથી. “

– કુન્દનિકા કાપડિયા સાથે સાત પગલાં આકાશમાં ભરયા.

– “ભાઈ રે, આપણા દુ:ખનું કેટલું જોર ? કહશો રાજેન્દ્ર શાહ

– ખરેખર શયદા, “તું કહે છે અશ્રુ ચાલ્યા જાય છે, હું કહું છું જિંદગી ધોવાય છે.

– પિનાકિન ઠાકોર સાથે પોકારું, “હે ભુવન ભુવનના સ્વામી,”

– કલાપી તમને શું કહુ, જ્યાં જ્યાં નજર મ્હારી ઠરે યાદી ભરી ત્યાં આપની,

– કુમારપાળ દેસાઇ એ દર્દ અને દયાનો ભેદ દાખવ્યો. ‘મારી આંખોમાં દર્દ છે, દયાની ભીખ નથી.’

– “યાહોમ કરીને પડો, ફત્તેહ છે આગે.” ખરું કહ્યું નર્મદે

– શ્યામ સાધુજી ” બારી બહાર શૂન્યતા ખડખડ હસી પડી.
ઘરમાં ઉદાસ મૌનનાં ટોળાં હળી ગયાં.”

– કરસનદાસ માણેક, તમારું જીવન અંજલિ થયું

– મનોજ ખંડેરિયા તમે કહેશો કેમ આમ બને કે પકડું કલમને, ને હાથ આખેઆખો બળ છે?

– ‘સૈફ’ પાલનપુરી તમે તો છો ગઝલ સમ્રાટના શિષ્ય મને બનવું તમારી શિષ્ય

– નાથાલાલ દવે, ” કામ કરે ઇ જીતે રે માલમ ! કામ કરે ઇ જીતે. “

– દિનકર જોશી સાહેબ, ‘ પ્રકાશના કાંઇ પડછાયા હોય ?
“જુદી જિંદગી છે મિજાજે – મિજાજે, સરોદજી!

– ઘણીવાર વિચારું જગદીશ જોષીજી “ધારો કે એક સાંજ આપણે મળ્યાં અને આપણે હળ્યાં પણ આખા આ આયખાનું શું?

– “માથું અરીસામાં જ રહ્યું.
ને બહાર નીકળી પડી હું, સંસ્કૃતિરાણી દેસાઇ તમે કદાચ મળી જશો.

– તમારી વાત સાવ સાચી હિમાંશી શેલતજી , “જીવીએ પહેલાં પછી લખાય તો ઠીક છે, ન લખાય તો વસવસો નથી”

– “હાસ્ય એ દરેક રોગોનો રામબાણ ઇલાજ છે.” તારક મહેતા સાહેબનું રામબાણ અકસીર છે.

– ચન્દ્રકાન્ત શેઠ “કવિતા જન્મે છે વ્યક્તિમાં, પણ જીવે છે સમાજમાં.” 

– અશોક દવે, તમારે તો ” લખવાના કારણે બપોરનાય ઉજાગરા થાય છે.”

રાધા રાજીવ મહેતાનું ગુજરાત વિશેનું સુંદર વક્તવ્ય

રાધા મહેતાના વક્તવ્યના વિવિધ વિષય ઉપરના ઘણા વિડિયો યૂ ટ્યૂબ પર અપલોડ થયેલા જોઈ શકાય છે.”મારું ગુજરાત My Gujarat_ગુજરાતની અસ્મિતા” ઉપર રાધા મહેતાની આ માહિતીસભર સ્પીચ ખરેખર સાંભળવા જેવી છે.

ગુજરાતના અનેક ગાયકો-કલાકારોના મુખે ગવાએલું આ જાણીતા ગીત ”જય જય ગરવી ગુજરાત” નો સુંદર વિડીયો.

જ્યાં જ્યાં વસે ગુજરાતી, ત્યાં વસે ગુજરાત.

ગુજરાતના આ જન્મ દિવસે દેશ-વિદેશમાં વસતા અનેક ગુજરાત અને ગુજરાતી પ્રેમી ભાઈ-બહેનોને અભિનંદન

અને ગરવી ગુજરાતની વધુ પ્રગતિ માટે અનેક શુભેચ્છાઓ

જય જય ગરવી ગુજરાત …જય ભારત

1195 – ગુજરાતના ૫૮ મા જન્મ દિવસનાં અભિનંદન અને શુભેચ્છાઓ/આ ગુજરાત છે …. શ્રી જય વસાવડા

આજથી ૫૮ વર્ષ પહેલાં ૧ લી મે,૧૯૬૦ના રોજ , મહાત્મા ગાંધીની પુણ્ય ભૂમિ સાબરમતિ આશ્રમમાં,અદના ગાંધી ભક્ત પૂજ્ય રવિશંકર મહારાજના વરદ હસ્તે મંગલ દીપ પ્રગટાવ્યા બાદ ગુજરાત રાજ્યની સ્થાપના થઇ હતી.અહીં જ ડો. જીવરાજ મહેતાએ ગુજરાત રાજ્યના પ્રથમ મુખ્યમંત્રી તરીકે શપથ લીધા હતા.

૧ મે ૧૯૬૦ ના રોજ ગુજરાત સ્થાપના દિવસે ગાંધી આશ્રમમાં પ્રવચન કરતા લોક સેવક પુ. શ્રી રવિશંકર મહારાજ

આ શુભ પ્રસંગે પૂજ્ય શ્રી રવિશંકર મહારાજે આપેલ સુંદર પ્રવચન  માં વ્યક્ત કરેલી અપેક્ષાઓ આજે આટલાં વર્ષો બાદ પણ એટલી જ પ્રસ્તુત છે.

સ્વ.ઇન્દુલાલ યાજ્ઞિકની આગેવાની હેઠળ ચાર વર્ષ ચાલેલા મહાગુજરાતના સંઘર્ષ પછી ગુજરાતી ભાષા બોલતી પ્રજાની આકાંક્ષાઓની પરીપૂર્તિ માટે ગૌરવવંતા ગુજરાત રાજ્યની સ્થાપના થઇ હતી.

આટલાં વર્ષ પછી આજે વિકાસની દ્રષ્ટીએ ગુજરાત ભારતનું પ્રથમ નંબરનું રાજ્ય બન્યું છે .મોડેલ ગુજરાતને બીજાં રાજ્યો અનુસરી રહ્યાં છે.ગુજરાતીઓનાં સપનાં સાકાર કરવાની દિશામાં ઘણી પ્રગતી થયેલી જોવામાં આવે છે આનંદની વાત છે.આમ છતાં આમ જનતાની સર્વાંગી સુખાકારી માટે હજુ ઘણું કરવાનું બાકી  છે.

આજના ગુજરાતના 59 મા જન્મ દિવસે દેશ પરદેશમાં વસતા સૌ ગુજરાતીઓને અભિનંદન…અને 
વિકાસની ક્ષિતિજ આંબતા ગુજરાતીઓનાં ઇચ્છિત સપનાં સાકાર થાય એ માટે અને સમૃદ્ધ ગુજરાત માટે અનેક શુભેચ્છાઓ.

વિનોદ પટેલ 

આ ગુજરાત છે…….ગુર્જર સ્તુતિ …..જય વસાવડા 

જાણીતા યુવા લેખક શ્રી જય વસાવડા લિખિત આટલી સરસ અંજલિ ગુજરાતને ભાગ્યે જ કોઈએ આપી હશે.ગુજરાતના ૫૮ મા સ્થાપના દિવસે પુનરાવર્તન કરવું ગમે તેવી શ્રી વસાવડા લિખિત આ ગુર્જર સ્તુતિ નીચે સાભાર પ્રસ્તુત છે.

જેના મેળામાં રાજુડીનો ને’ડો લાગે છે એ ગુજરાત.

જયાં રૂપની પૂનમ પાછળ પાગલ થઇ અફીણી આંખના ગીતો ઘોળાય છે, એ ગુજરાત.

ઘોલર મરચાંના લાલ હિંગોળક રંગનું ગુજરાત.

શિવતાંડવમાં પડેલા સતીના હૃદયને ગબ્બર પર સાચવીને બેઠેલું ગુજરાત.

ફળફળતાં ઢોકળાં જેવું નરમ અને માફાળા ગાડાની ધુંસરી જેવું નક્કર ગુજરાત.

હું સિકસર મારતી વખતે યુસુફ પઠાણના કાંડાની ફૂલી ગયેલી નસમાં રક્ત બનીને ધસમસું છું,અને પરેશ રાવલના ચહેરા પર અંકાતા રમતિયાળ સ્મિતમાં ઝગમગું છું.

હું હેમુ ગઢવીના કસુંબલ કંઠનો અષાઢીલો ટહુકો છું અને કલ્યાણજીભાઇએ કલેવાયોલીન પર છેડેલી બીનની સર્પિલી તાન છું.

કેડિયાની ફાટફાટ થતી કસોને તોડતો માલધારીનો ટપ્પો છું,

અને દામોદર કુંડની પાળીએ

ગિરનારી પરોઢના સોનેરી

ઉજાસમાં કેસર ઘોળતું હું નરસિંહનું પ્રભાતિયું છું.

ભારતની વાંકી રે પાઘલડીનું ફુમતું છું હું, ગુજરાત!

સમગ્ર પૃથ્વીના પટ પર માત્ર એક જ એવું હું રાજય છું, જેણે બે રાષ્ટ્રોના રાષ્ટ્રપિતાઓ સજર્યા છે. મારા કાઠિયાવાડના પોરબંદરમાંથી ભારતના મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધીઅને મોટી પાનેલીમાંથી મોહમ્મદઅલી જીન્નાહ!

મારામાં જગતના ઇતિહાસને પડખું ફેરવીને પલટાવી દેવાની તાકાત છે,

અને તાનસેનના દિલ્હીમાં ઉઠેલા દાહને વડનગરમાં શમાવી દેવાની અમીરાત છે…

મારામાં ધરતીની છાતી ચીરીને નકશો કંડારનારા ઇન્દુલાલ યાજ્ઞિકો વસે છે,

અને નકશાઓનો એક ઝાટકે આકાર બદલાવી દેનાર સરદાર પટેલ પણ શ્વસે છે.

ફિલ્ડ માર્શલ જનરલ સામ માણેકશાની જીભ પર મારી ભાષા હતી,

અને ભારતભરમાં ક્રિકેટનો પાયો નાખનાર જામ રણજી મારી ગોદનું ફરજંદ હતો.

મારા સંતાનો વિના ભારતના ફિલ્મ ટીવી યુગનું અસ્તિત્વ નથી.

મહેબુબખાનથી મનમોહન દેસાઇ,આયેશા ટાકિયાથી હિમેશ રેશમિયા સુધી ગુજરાતની અહાલેક વાગે છે…

વ્હાલા, હું ગુજરાત છું.

હું આખા એશિયામાં સંભળાતી

ગીરના સિંહની ખુમારીભરી ડણક છું,

અને એવા ડાલામથ્થા સાવજની કેશવાળીમાં આંગળીઓ ફેરવનાર આપા દાના જેવા સંતોના ભજનોની ચાનક છું. હું પરબવાવડીના છું.

મારી વીજળીના ચમકારે ગંગાસતીએ

મોતીડાં પરોવ્યા છે અને મારી

બળબળતી રેતી પર શ્વાન સંગાથે

પાણી લઇ દાદા મેકરણ ઘુમ્યા છે.

મધરાતે એકતારા પર ગુંજતા દાસી જીવણના ભજનમાં હું છું અને ભવસાગર હાલક ડોલક થતી જેસલ જાડેજાની નાવડી તારવી જનાર સતી તોરલના કીર્તનમાં હું છું.

મોરારિબાપુના કંઠે ગવાતી ચોપાઇ છું, અને રમેશભાઇ ઓઝાના કંઠે ગવાતા શ્રીનાથજી પણ!

જમિયલશાહ દાતાર અને ગેબનશાહ પીરોની અઝાન પર ઝૂકતું મસ્તક પણ હું છું…

મારી છાતી પર પ્રિયદર્શી અશોકના શિલાલેખ છે.

પાવાગઢની ગોદમાં પડેલું યુનેસ્કોની વર્લ્ડ હેરિટેજ સાઇટનું ચાંપાનેર છે.

મારા કાળજડે ધમધમતું લોથલ જેવું બંદર છે, અને સંસ્કૃતિના ટીંબા નીચે અડીખમ ઉભેલું ધોળાવીરાનું નગર છે.

મેં રાજા નૌસોરસ જેવા ડાયનાસોરના ઈંડાઓ સાચવ્યા છે, અને ગામેગામ ફિલ્મી શૂટિંગ થાય એવા રજવાડી મહેલો ખીલવ્યા છે.

મારી ગુફાઓમાં બુદ્ધના ઓમ મણિપદ્મે હૂમનો ધીરગંભીર નાદ ગુંજે છે. મારી શેરીઓમાં નવકાર મંત્રની વૈશ્વિક પ્રાર્થનાનો સાદ ગાજે છે. મારી બર્થ સર્ટિફિકેટમાં રાજકીય ઉંમર ૫૦+ની હશે, પણ મારી ઉંમર કેટલી છે એ મને ખુદને ખબર નથી.

હું ઉચ્છંગરાય ઢેબરની ગાંધી ટોપીમાં બેસીને હીંચકતું બાળક હતું, અને જીવરાજ મહેતાના ખાદીના ઝભ્ભાના સળમાંય હું લપાતું હતું.

માધવસિંહ સોલંકીના સાહિત્યપ્રેમી ચશ્માની ફ્રેમ પર હું પગ લંબાવી બેઠું છું અને ચીમનભાઇ પટેલના ચળકતાં લલાટમાં મેં મારૂં પ્રતિબિંબ શોઘ્યું છે.

કેશુભાઇની ફાફડા- મરચાં સાથેની ચાની અડાળીના મેં ઘુંટ પીધા છે અને શંકરસિંહ બાપુની ટનાટન વાતોને બડી મુગ્ધતાથી સાંભળી છે અને હા,

મારા આ ગોલ્ડન બર્થ ડે માટે જ જાણે મને નરેન્દ્ર મોદી મળ્યા છે. એમની દાઢી ને ગમ્મતથી ખેંચવી મને ગમે છે-

અને એમને લીધે જ મારી આ ધમાકેદાર પાર્ટીના ગેસ્ટલિસ્ટમાં આખી દુનિયા છે. એમણે મને હવામાં ઉછાળીને ગેલની કિલકારીઓ કરાવી છે,અને સતત પહેરવા માટે નવા નવા ‘વા-વા’ આપ્યા છે.

અરે વાહ, હું ગુજરાત છું!

મારા અફાટ લાંબા સાગરકાંઠાને ખેડીને નાનજી મહેતાએ આફ્રિકા સર કર્યું છે,અને એ જ દરિયાના મોજાંની થપાટો ખાઇ ખાઇને ભારતની નંબર વન કંપની બનાવી જનાર ધીરૂભાઇ અંબાણીનો પિંડ ઘડાયો છે.

અમેરિકન મેગેઝીનોમાંચમકતાં અબજપતિ અઝીમ પ્રેમજી, તુલસી તંતી કે ગૌતમ અદાણીનું પણ હું વતન છું…

અને મેં જ જતનથી નિરમા, કેડિલા, એલેમ્બિક, ટોરન્ટ, અજંતા, રસના, બાલાજી અને અફકોર્સ ટાટા જેવી બ્રાન્ડસના પારણાં હીંચોળ્યા છે.

સુરતના હીરાની હું પાસાદાર ચમક છું અને પાટણના પટોળાંની આભલા મઢેલી ઝમક છું.

રવિશંકર રાવળ અને કનુ દેસાઈની હું રેખાઓ છું.

સપ્તકના તબલાની થાપ અને કુમુદિની-મૃણાલિનીના નૃત્યના ઠેકાઓ હું છું.

હું છું સર ભગવતસિંહજીના ભગવદગોમંડલના ફરફરતા પાનાઓમાં,

હું છું સયાજીરાવ ગાયકવાડના પેલેસની દીવાલો પર મલપતાં રાજા રવિવર્માના ચિત્રોમાં!

હું પગથિયા ઉતરૂં છું અડાલજની વાવમાં અને પગથિયા ચડું છું અમદાવાદની ગુફાના!

લખતરની છત્રી મારા તડકાને ટાઢો કરે છે અને સીદી સૈયદની જાળી એ જ તડકાથી મારી હથેળીમાં જાણે મહેંદીની ભાત મૂકે છે.

હઠીસિંગની હવેલીના ટોડલે ખરતું હેરિટેજનું પીછું હું છું અને ધોરડોના સફેદ રણમાં ચૂરચૂર થઈ જતું નમકનું સ્ફટિકમય ચોસલું હું છું…

ઇડરના કોતરો સૂસવાટા મારતો પવન પણ હું છું,

અને નલીયામાં ઠરીને પડતું હિમ પણ !

નવસારીના દાદાભાઈ નવરોજીની પારસી અગિયારીનો આતશ પણ મારો છે,

અને ગોઘૂલિ ટાણે સોમનાથના શિવાલયમાં ઘંટારવ સાથે થતી આરતીની અગ્નિશિખા પણ મારી છે.

મહાલના જંગલોમાં પાણીમાં ઠેકડાં મારતા આદિવાસી બાળકો મારા ધાવણથી ઉછરે છે,

અને લાલ લાલ સનેડો ગાઈને ચ્યોંચ્યોં જતા છોરા-છોરીઓ ય મારા ગાલે બચ્ચી ભરે છે.

ગોંડલના ફાફડા-ભજીયાના ટેસડા મારી જીભમાંથી ઝરે છે અને સુરતની રતાળુની પુરી ખાવાથી પડતો શોષ પણ મારા ગળે પાંગરે છે. હળવદના ચૂરમામાં રેડાતી ઘીની લચપચતી ધાર છું હું, વડોદરાની ભાખરવડી ખાધા પછીનો સીસકાર છું હું.

ભાવનગરી ગાંઠિયામાં મરીનો દાણો હું છું, અને રાજકોટના સંચાના આઈસ્ક્રીમ પર મુકાયેલો ચેરીનો બોલ પણ હું જ છું.

મેં જેટલા રસથી એકલવીર જોધા માણેક, દાના દુશ્મન જોગીદાસ ખુમાણની બહારવટાની શૌર્યકથાઓના ઘૂંટડા ભર્યા છે,એટલા જ રસથી વલસાડની હાફૂસ અને જૂનાગઢની કેસરના અમૃતરસના પણ ઘૂંટડા ગટગટાવ્યા છે.

મારી થાળીમાં ષટરસ છે, મારા હોઠ પર પાનથી લાલ થયેલ તંબોળરસની લાલિમા છે,

અને મારા ગલોફામાં ઝેરી ગુટકાના ચાંદાની કાલિમા પણ છે.

હું ગુજરાત છું!

સ્ટેચ્યુ ઓફ લિબર્ટીની મશાલમાંથી અંગારા લઈને અમેરિકા અજવાળનાર અને બિગ બેન ટાવરના ડંકા તળે ડંકો વગાડનાર એન.આર.જી.(Non-Resident Gujarati) છું હું.

વાયબ્રન્ટ મકરસંક્રાંતિના પતંગ ચગાવવા કરતા કાપવાનો વઘુ શોખ રાખનાર કાચ પાયેલો માંજો છું હું.

હું હજાર નંગ પુસ્તક નથી જીરવી શકતું, પણ રોજ અડધો કરોડ અખબારી નકલો પચાવી

જાઉં છું!

કણબીનું હળ છું,

કસબીની હથોડી છું.

હું હોળીની પીળી ઝાળ છું

અને દીવાળીની સતરંગી રંગોળી છું.

હું નર્મદના ડાંડિયે પીટાયેલા મારા આકારનો પોકાર છું.

હું કાકાસાહેબ કાલેલકર અને ફાધર વાલેસનું સાસરિયું છું.

હું મુનશીની અસ્મિતા છું અને મેઘાણીની રસધાર છું…

મિયાં ફૂસકીની ટોપી અને ગલબા શિયાળની જામફળની ટોપલી યે મારી જ હતી. બકોર પટેલના હાથ પર પડતી વાઘજીભાઈની હું તાળી છું.

મેં અનુભવી છે પીળા રૂમાલની ગાંઠની ભીંસ,

સેના બારનિશની ચુસ્ત છાતીએ સંપુટ આપનારી મારી હથેળીના સળ ઉઠેલા છે.

નૌતમલાલની ચાંદીની મૂઠવાળી લાકડીની ઠક ઠક મને હજુ સંભળાય છે.

છ અક્ષરના નામમાંથી ઉઠેલો ત્રણ અક્ષરના નામનો સોનલવરણો પોકાર મારા કાળજે ત્રોફાય છે.

મોબાઈલની કોલર ટયુનમાં નયનને બંધ રાખીને ગઝલ સંભળાય ત્યાં હું રણકું છું.

પન્નાભાભી જાય છે,

પણ આભડછેટ જતી નથી એ વિચારે હું ઝબકું છું.

ઉપેન્દ્ર ત્રિવેદી-રમેશ મહેતાનો લહેકો પણ હું છું અને કાંતિ મડિયા-સિઘ્ધાર્થ રાંદેરિયાનો રંગીલો ચટકો પણ હું છું.

હું તોફાની ટપુડો છું, હું તુલસી વિરાણી છું,

મારે ત્યાં કંકુ ખરે ને સૂરજ ઉગે છે,અને મારી આંખે કંકુના સૂરજ આથમે છે…

હા, હું ગુજરાત છું.

મારો બર્થ ડે છે, છતાં ય મને કેમ કોઈ ગંદકીથી દૂર નિર્મળ રાખતા નથી?

કેમ મારા આખા ય શરીરની નસેનસમાં પડી ગયેલા ખાડા પુરાતા નથી?

હજુય હું ફફડું છું કે કોઈ લુખ્ખો મવાલી દાદાગીરીથી મારી કેક પરથી મીણબત્તીઓ ચોરી જશે અને પોલીસ એફઆઈઆર પણ નહીં નોંધે તો?

આટઆટલી રમણીયતા પછી શું મારે રમખાણોથી જ ઓળખાવાનું છે?

ચકલીનેય ન સાચવી શકનાર મારા ગુજરાતીઓ મને સાચવશે?

કે પછી ગૌમાતાની વંદના કરી ગાયનું દૂધ જ ન પીવા જેવો દંભ કરશે?

ક્યાં સુધી મારા ગૌરવને બદલે જ્ઞાતિ ગર્વ જ સાંભળી મારે માથું દુઃખાડવું પડશે?

ક્યારે હું અંકિત ફડિયા કે ગીત શેઠી પરફોર્મન્સથી ઓળખાઈશ અને માત્ર એમના બેન્ક બેલેન્સથી નહિ?

ક્યારે મારી આંખો ઠારનાર ઉડતા પતંગિયા જેવા મારા ખરા સ્વર્ણિમ ભવિષ્ય જેવા યુવક યુવતીઓને પ્રેમ કરવા, આનંદ કરવા, સત્ય શોધવા માટે મોકળું મેદાન અને અનંત આકાશ મળશે?

રિમેમ્બર,

હું એડજસ્ટેબલ છું,

ફ્લેક્સીબલ છું,

અને એટલે જ મોડર્ન એન્ડ પ્રોગ્રેસિવ છું.

વેપાર મારી આવડત છે, નબળાઈ નથી.

જવાહરલાલથી જીન્નાહના વેવાઈઓ મારી ભાષા બોલ્યા છે.

મેં દેશને પહેલા બિનકોંગ્રેસી વડાપ્રધાન મોરારજીભાઈ આપ્યા છે.

અને આખી દુનિયામાં, આખા દેશમાં જ્યારે કોઈ પણ રિઝર્વ બેન્કની નોટને હાથમાં પકડશે, ત્યારે એને એના પર એક ગુજરાતીનું બોખું સ્મિત જોવા મળશે, અત્યાર સુધીમાં મેં પેદા કરેલા સર્વશ્રેષ્ઠ ગુજરાતીનું!

જ્યાં હું છું, ત્યાં સદાકાળ ઉત્સવ છે, હું નર્મદા તીરે વિસ્તરેલો કબીર વડ છું.

હું બોસ છું.

બાપુ, હું ગુજરાત છું.

–જય વસાવડા

 

ગુજરાત એટલે ….

દરેક ગુજરાતીઓની છાતી ફુલાય એવી ગુજરાતની બીજી ખાસિયતો શું છે એ જાણવા અહીં ક્લિક કરો.

હવે માણો ગુજરાત અને ગુજરાતીઓ વિશેની સ્વ. ઉમાશંકર જોશીની સુંદર કાવ્ય  રચના ..

 હું ગુર્જર ભારતવાસી

હું ગુર્જર ભારતવાસી

ઝંખું પલપલ શું જન મંગલ, મન મારું ઉલ્લાસી .. હું ગુર્જર.

અર્બુદ-અરબ સમુદ્ર વચાળે

ધરતી આ  આઉં દુધાળે

આવી વળ હર્ષ-ઉછાળે

ઉત્તર પશ્ચિમ દક્ષીણ પૂર્વથી વિધ વિધ પ્રજા સુહાની … હું ગુર્જર.

ધન્ય ધરા આ ,કૃષ્ણ વસ્યા જ્યાં

વિપદ દીઠી ક્યહી ,ત્વરિત ધસ્યા ત્યાં

ગીતામૃત પી ગાંધી હસ્યા હ્યાં

ગાંધી-કૃષ્ણની કરુણાકરણી રહો જ ચિત્ત ઉપાસી ….હું ગુર્જર.

અશોક ધર્મલિપિ ઉર મુજ અંકિત

ઈસાઈ પારસિક મુસ્લિમ જનહિત

મન્ત્ર મધુર ગુંજે અવિશક્તિ

સર્વ ધર્મ સમ,સર્વ ધર્મ મમ ઉર એ રહો પ્રકાશી … હું ગુર્જર .

ગિરિચટ્ટાન સમાણી છાતી,

જલધિતરંગ નાથે મદમાતી ,

રમે વિદેશે સાહસ-રાતી

સદા જાગરૂક જગત નાગરિક સાગર તીર્થનિવાસી

હું ગુર્જર ભારતવાસી

(“સમગ્ર કવિતા “માંથી )       કવિ- ઉમાશંકર જોશી   

 

 

( 899 ) ૧ લી મે ૨૦૧૬, ગુજરાત ગૌરવ દિવસનાં અભિનંદન …

આજથી ૫૬ વર્ષ પહેલાં ૧ લી મે ૧૯૬૦ ના રોજ ગુજરાત રાજ્યનો જન્મ થયો હતો.

૧ લી મે ના દિવસને ગુજરાત સરકારે ગુજરાત ગૌરવ દિવસ તરીકે ઘોષિત કર્યો છે.આ દિવસે દર વરસે રાજ્યના વિવિધ જિલ્લાઓમાં ગુજરાત દિનની ઊજવણી કરવામાં આવે છે.

ગુજરાત રાજ્યના છેલ્લા મુખ્ય પ્રધાન અને હાલ દેશના વડા પ્રધાન શ્રી નરેન્દ્ર મોદીના મુખ્ય પ્રધાન તરીકેના ૧૨ વર્ષના વહીવટ દરમ્યાન ગુજરાત રાજ્યે સુંદર પ્રગતિ સાધી છે.ગુજરાત આજે દેશનું એક પ્રગતિશીલ રાજ્ય બન્યું છે જેને માટે દરેક ગુજરાતી ગૌરવ લઇ શકે એમ છે .

ગુજરાત રાજ્યનો ઈતિહાસ

ઇ.સ. ૧૯૪૭ના વર્ષમાં ભારતની સ્વતંત્રતા પછી ભારત અને પાકિસ્તાન એમ દેશના બે ભાગલા થયા એ વખતે ભારત સરકારે દેશના પશ્ચિમ ભાગમાં રજવાડાંઓને ભેગાં કરી ત્રણ રાજ્યોની રચના કરી હતી. આ રાજ્યો સૌરાષ્ટ્ર, કચ્છ અને મુંબઈ હતાં.

ઇ.સ. ૧૯૫૬ના વર્ષમાં મુંબઈ રાજ્યનો વિસ્તાર કરીને કચ્છ, સૌરાષ્ટ્ર અને હૈદરાબાદ તથા મધ્યપ્રદેશના કેટલાક ભાગો ઉમેરીને એક દ્વિ-ભાષી મુંબઈ રાજ્ય બનાવવામાં આવ્યું.આ નવા રાજ્યમાં ઉત્તર ભાગમાં ગુજરાતી બોલતા લોકો અને દક્ષિણ ભાગમાં મરાઠી બોલતા લોકોની બહુમતી હતી.મુંબઈ શહેર એવું હતું જેમાં ગુજરાતી અને મરાઠી એમ મુખ્યત્વે બે ભાશા બોલતી પ્રજા રહેતી હતી.

કાંતિકારી વિચારો ધરાવતા ઇન્દુલાલ યાજ્ઞિકની નેતાગીરી હેઠળ ગુજરાતના અલગ રાજ્ય માટે ૧૯૫૬થી ૧૯૬૦ સુધી ચાલેલું એક પ્રચંડ જનતાકીય આંદોલન શરુ થયું .આ આંદોલનમાં ઘણા નવ લોહિયા યુવાનો શહીદ થયા.આ આંદોલન ગુજરાતના ઇતિહાસની તવારીખમાં મહા ગુજરાતના આંદોલન તરીકે પ્રખ્યાત થયું છે. બીજી બાજુ મુંબઈ સાથેના મરાઠી ભાશી મહારાષ્ટ્ર રાજ્યની(આમચી મુંબઈ ) માંગ માટે આંદોલન થયાં.

છેવટે તારીખ ૧લી મે, ૧૯૬૦ના રોજ મુંબઈ રાજ્યના બે ભાગલા કરી મહારાષ્ટ્ર અને સૌરાષ્ટ્ર કચ્છ સાથેનું ગુજરાત એમ બે રાજ્યની રચના કરવાનું નક્કી થયું.આ રીતે આ દિવસે મુંબાઈ રાજ્યમાંથી વિભાજીત થઈને ગુજરાતના સ્વતંત્ર રાજ્યનો શુભારંભ થયો.

ગુજરાત રાજ્યના સ્થાપના દિવસે પૂ .રવિશંકર મહારાજ નું પ્રવચન

૧લી મે ૧૯૬૦ના મંગલ પ્રભાતે ગાંધીના અદના અનુયાયી અને ગાંધી મુલ્યોના પ્રતિક સમા ગુજરાતના મૂક સેવક પૂજ્ય રવિશંકર મહારાજ (જન્મ ૧૮૮૪-૧૯૮૪) ના વરદ હસ્તે ગાંધી સ્થાપિત સાબરમતી આશ્રમ- હરિજન આશ્રમમાં ગુજરાતી ભાષા બોલતી પ્રજાની આકાંક્ષાઓની પરીપૂર્તિ માટે એમના આશીર્વાદ સાથે મુંબાઈ રાજ્યમાંથી વિભાજીત થઈને ગુજરાતના સ્વતંત્ર રાજ્યનો શુભારંભ થયો હતો.

પૂજ્ય રવિશંકર મહારાજે ૧લી મે ૧૯૬૦ના રોજ કહ્યું હતું:

”તમે લાંચરૃશ્વત ના લેશો. ગરીબોના આંસુ લૂછીને તેમની દૂવા લેજો. તમે ધનિકો અને સત્તાધારીઓ જેટલા ઘસાઇને લોકોને ખપમાં આવશો તેટલા તમે પોતે પણ ઉજળા બનશો”

ગુજરાત રાજ્યની સ્થાપનાના ૫૬ વર્ષ પછી પણ પૂ.મહારાજની સૌને ઘસાઈને ઉજળા બનવવાની શીખનો ખરેખર અમલ થયો હોય એવું તમને લાગે છે ખરું?

એમના પ્રવચનને અંતે ગુજરાતની જનતાને નીચેનાં આશીર્વચનોથી એમનું પ્રવચન પૂરું કર્યું હતું.

સર્વેત્ર સુખિન : સન્તુ સર્વે નિરામયા :
સર્વે ભદ્રાણિ પશ્યન્તુ મા કશ્ર્ચિત્ દુ:ખમાપ્નુયાત્

પૂજ્ય રવિશંકર મહારાજ ના આ ઐતિહાસિક પ્રવચનનો સંપૂર્ણ પાઠ અક્ષરનાદ.કોમ ના સૌજન્યથી નીચેના ચિત્ર પર ક્લિક કરીને વાંચો. 

 ૧લી મે ૧૯૬૦ના રોજ સાબરમતી આશ્રમ- હરિજન આશ્રમમાં પ્રવચન આપતા પૂ .રવિશંકર મહારાજની એક યાદગાર તસ્વીર .

ગુજરાતનું ગૌરવગાન

જય જય ગરવી ગુજરાત …મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત

સ્વર્ણિમ ગુજરાતની ઉજવણી વખતે ગુજરાતના ગૌરવ ગાન તરીકે ગવાયેલા આ ગીતના રચયિતા જાણીતા ગુજરાતી ગીતકાર અને કલાકાર શ્રી દિલીપ રાવલ છે અને સંગીતની દુનિયાના શહેનશાહ ગણાતા વિશ્વ વિખ્યાત રહેમાનની ધૂનથી તે શણગારાયું છે. કંઠ કિર્તી સાગઠીયાનો છે.

ગીતના શબ્દો છે…

ધરા છે આ મારી, દરિયાની લહેરો આ છે મારી,
આ રણ મને પ્યારું છે, ખેતર છે શું મા મારી
ધન્ય હું થઈ ગયો અહીં જન્મ જે મારો થયો
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !

એ વિશ્વનું દ્વાર છે, અહીં સદા પ્યાર છે,
તને નમું લાખ વાર હું ભૂમિ મારી,
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !

અહીં સેતુ કરાવ્યા પાર મેં દરિયા પાર,
ગુજરાતી હું છું મને ફૂલો જેટલો પરસેવાથી પ્યાર,
ગુજરાતી હું છું મારી રગરગમાં કરુણા, સેવા, સહકાર,
ગુજરાતી હું છું હર આફત સામે ઊભો બની પડકાર,
ગુજરાતી હું છું….
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !

પાંખનાં આ ફફડાટમાં ગગન કહી રહ્યું છે મને ખોલ તું,
લક્ષ્યની પરે લક્ષ્ય આપણું કહી રહ્યું છે હવે બોલ તું,
કૈક દ્વાર હજુ ખોલવાના છે કૈંક ઝરુખા હજુ બંધ છે,
મુઠ્ઠીઓમાં મારી ઊછળી જે રહ્યા સાત સૂરજના છન્દ છે.
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !

જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દેશનું ઘરેણું ગુજરાત !
એક દોરો મારી પાસે છે તો એક દોરો તારીયે પાસ છે,
સાથ સૌ મળી વણીએ એક નવી કાલને કે જે ખાસ છે,
અંજલિમાં સંકલ્પ છે અને આંખોમાં વિશ્વાસ છે,
મનમાં કર્મની વાંસળી છે અને એક સૂરીલી આશ છે,
હે જી રે……….
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !

આ સ્વર્ણિમ ગુજરાત ગીતને આ ગુજરાતી વિડીઓ પર માણો.

Swarnim Gujarat Anthem directed by Bharatbala [HQ].mp4

( 709 ) મોદી ભારતના ‘રિફોર્મર-ઇન-ચીફ’ – બરાક ઓબામા/ જય જય ગરવી ગુજરાત

ઝૂકતી હૈ દુનિયા, ઝુકાને વાલા ચાહિયે

અમેરિકાના પ્રમુખ અને કમાન્ડર-ઇન-ચીફ બરાક ઓબામાએ નરેન્દ્ર મોદીને ભારતના ‘રિફોર્મર-ઇન-ચીફ’ તરીકે ઓળખાવ્યા.

અમેરિકાના વિખ્યાત ‘ટાઇમ’ મેગેઝિનની આ વર્ષની વિશ્વની સૌથી વધુ વગદાર ૧૦૦ વ્યક્તિઓ ( The 100 most Influential people ) ની યાદીમાં જે ચાર મૂળ ભારતીયોનો સમાવેશ કરવામાં આવ્યો છે એમાં ભારતના વડા પ્રધાન નરેન્દ્ર મોદી અગ્રેસર છે. મોદી ઉપરાંત આ યાદીમાં ૧૦૦  માંધાતાઓ, સ્થાપકો, કળાકારો, નેતાઓ, આઇકોનનો સમાવેશ થાય છે એમાં –

– આઇસીઆઇસીઆઇ બેન્કનાં મેનેજિંગ ડિરેક્ટર-સીઈઓ ચંદા કોચર, 

-માઇક્રોસોફ્ટના સીઈઓ સત્યા નાડેલા અને

-એનજીઓ સંગાથના કો-ફાઉન્ડર વિક્રમ પટેલનો સમાવેશ થાય છે. 

મોદી સાથે વ્યક્તિગત ગાઢ મિત્રતા દર્શાવતા ઓબામાએ ‘ટાઇમ’ મેગેઝિન માટે વડા પ્રધાન નરેન્દ્ર મોદીના જીવનની રૂપરેખા લખી છે. આ જીવન વૃતાંતને ‘ઇન્ડિયાઝ રિફોર્મર-ઇન-ચીફ’ એવું મથાળું આપ્યું છે .ભારતના ગતિશીલ અને તરવરાટથી ભરેલા મોદીના નેતૃત્વની અને ક્ષમતાની ઝાંખી રજૂ કરી છે અને તેમને જગતના સૌથી મોટા સુધારક લેખાવ્યા છે. 

આ લેખમાં ઓબામાએ લખ્યું હતું કે મોદીએ બાળપણમાં ચા વેચીને તેમના પરિવારને મદદ કરી હતી .મોદી વિશ્વની સૌથી મોટી લોકશાહીના નેતા છે અને તેમની જીવનકથા ગરીબીમાથી વડા પ્રધાનપદ સુધીની છે, જેમાં ભારતના ઉત્થાનની ગતિશીલતા અને ક્ષમતાનાં દર્શન થાય છે.  ઓબામાએ લખ્યું હતું કે તેમણે ભારતની પ્રાચીન અને આધુનિક પદ્ધતિ વચ્ચે સમન્વય ઊભો કર્યો છે, યોગની પ્રાચીન પદ્ધતિને આધુનિક રૂપ આપીને વિશ્વમાં તેનો વ્યાપ વિસ્તાર્યો છે, ટ્વિટર પર લોકસંપર્ક જાળવી રાખ્યો છે અને ડિજિટલ ઇન્ડિયાની ઇમેજ ઊભી કરી છે. 

નરેન્દ્ર મોદીએ ‘ટાઇમ’ મેગેઝિનમાં લખેલા એમના લેખ બદલ ઓબામાનો ટ્વિટર દ્વારા આભાર માન્યો હતો અને કહ્યું હતું કે આપના હૃદયસ્પર્શી અને પ્રેરણાદાયી શબ્દો માટે આપનો ખૂબ ખૂબ આભાર.     

(આઈએએનએસ ન્યુઝ માંથી સાભાર )

=================

ટાઈમ મેગેઝીનનો હું સબસ્ક્રાઈબર છું. ટાઈમના April27/May 4,2015 આ અંકમાં પ્રગટ બરાક ઓબામાના આ પરિચય લેખનો અંગ્રેજી પાઠ નીચે પ્રમાણે છે.  

India’s reformer-in-chief

As a boy, Narendra Modi helped his father sell tea to support their family. Today, he’s the leader of the world’s largest democracy, and his life story—from poverty to Prime Minister—reflects the dynamism and potential of India’s rise.

Determined to help more Indians follow in his path, he’s laid out an ambitious vision to reduce extreme poverty, improve education, empower women and girls and unleash India’s true economic potential while confronting climate change. Like India, he transcends the ancient and the modern—a devotee of yoga who connects with Indian citizens on Twitter and imagines a “digital India.”

When he came to Washington, Narendra and I visited the memorial to Dr. Martin Luther King Jr. We reflected on the teachings of King and Gandhi and how the diversity of backgrounds and faiths in our countries is a strength we have to protect. Prime Minister Modi recognizes that more than 1 billion Indians living and succeeding together can be an inspiring model for the world.

Obama is the 44th President of the United States

 

ટાઈમ મેગેઝીનની નીચેની લીંક ઉપર આ વર્ષની વિશ્વની સૌથી વધુ વગદાર ૧૦૦ વ્યક્તિઓ ( The 100 most Influential people ) વિષે જાણો .

http://time.com/3823155/narendra-modi-2015-time-

  

જય જય ગરવી ગુજરાત 

આજે મે ૧,૨૦૧૫ ,ગુજરાતનો ૫૬ મો જન્મ દિવસ – સ્થાપના દિવસ .

મે ૧, ૧૯૬૦ના મંગલ પ્રભાતે ગાંધી મુલ્યોના પ્રતિક જેવા પૂજ્ય રવિશંકર મહારાજના વરદ હસ્તે એમના આશીર્વાદ સાથે ગુજરાતના અલગ પૂર્ણ રાજ્યનો મંગલ પ્રારંભ અમદાવાદ ગાંધી આશ્રમ ખાતેના પવિત્ર સ્થળે રાખેલ સમારંભમાં થયો હતો. 

આખો લેખ મારા ફેસ બુક પેજ “મોતી ચારો “માં  અહીં ક્લિક કરીને વાચો.

( 443 ) પહેલી મે , ગુજરાતના સ્થાપના દિને અભિનંદન અને શુભેચ્છાઓ

 

આજે ૧ લી  મે, ૨૦૧૪ એટલે આપણા વતન ગરવી ગુજરાતનો  ૫૪મો જન્મ દિવસ .        

આજથી ૫૪ પહેલાં ૧ લી મે ,૧૯૬૦ના રોજ , ગાંધીની પુણ્ય ભૂમિ સાબરમતિ આશ્રમમાં,

ગાંધી ભક્ત પૂજ્ય રવિશંકર મહારાજે મંગલ દીપ પ્રગટાવ્યા બાદ ગુજરાત રાજ્યની સ્થાપના થઇ હતી .

પ્રથમ મુખ્યમંત્રી તરીકે , ડો જીવરાજ મહેતાએ શપથ લીધા અને અમદાવાદ રાજધાની બનાવી

૧૯૭૦માં સરકારે નવા સચિવાલયમાં કામ શરૂ કર્યું જેને હાલ વિસ્તારીને મોટું બનાવવામાં આવ્યું છે .

ગુજરાતે ભારતને તેની સ્વાતંત્ર્ય ચળવળ ના બે આગેવાન નેતા ભેટ આપેલ છે,

મહાત્મા ગાંધી અને સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલ .

ગાંધીજીની આગેવાની નીચે દેશ સ્વતંત્ર થયો અને સરદારે દેશને ટુકડાઓમાં વિભાજીત થતો બચાવીને

એક અવિભાજ્ય દેશનું સર્જન કરીને દેશની ખુબ જ મોટી સેવા બજાવી છે .

ગુજરાતે મહાત્મા ગાંધી અને સરદાર ઉપરાંત મોરારજી દેસાઈ, વૈજ્ઞાની ડૉ.વિક્રમ સારાભાઈ અને ઉદ્યોગ વીર

ધીરુભાઈ અંબાણીની પણ ભેટ દેશને આપી છે ,જેના માટે ઋણી દેશ હંમેશાં એમને યાદ કરતો રહેશે.

ગુજરાતના હાલના મુખ્ય પ્રધાન શ્રી નરેન્દ્ર મોદીએ એમના સતત વિક્રમી ૧૩ વર્ષની મુદત દરમ્યાન સુંદર રાજ્ય

વહીવટ કરીને ગુજરાતની સિકલ બદલી નાખી છે  અને વિશ્વમાં ગુજરાતના નામને ગુંજતું કર્યું છે .

આ શ્રી નરેન્દ્ર મોદી ભાજપના વડા પ્રધાનના એક ઉમેદવાર તરીકે  હાલ ચૂંટણી જંગ લડી રહ્યા છે .

વડા પ્રધાન પદે ચૂંટાઈ  આવવાની એમના માટે પૂરી શક્યતાઓ દેખાય છે .

આપણે ગુજરાતના આ સપૂતની  સફળતા માટે અને ગાંધી અને સરદાર પછી એક કાર્યદક્ષ સ્વચ્છ

દેશનેતા ગુજરાત દેશને ભેટ આપે એ માટે એમને શુભેચ્છાઓ પાઠવીએ. 

વિનોદ પટેલ

————————————————–

મહેકતું ગુજરાત  ….. કાવ્ય …. શ્રી રમેશ પટેલ

આજની ગુજરાતના 54 મા સ્થાપના દિનની પોસ્ટમાં કરોના ,કેલીફોર્નીયા નિવાસી કવિ મિત્ર  શ્રી રમેશભાઈ

‘આકાશદીપ’ની  ‘મહેકતું ગુજરાત’ નામની કાવ્ય રચના પ્રસ્તુત કરતાં આનંદ થાય છે .

રમેશભાઈની આ ભાવવાહી ગીત રચનાને લેસ્ટર ,યુ.કે. નિવાસી શ્રી દિલીપ ગજ્જર અને એમના

સાથીઓએ રસીલા સૂરોમાં એક કલાત્મક ઓડિયોમાં ગુંજતું કર્યું છે  .

આ ઓડિયોની વિશિષ્ટતા એ છે કે એમાં દિલીપભાઈએ ગુજરાતને લગતાં

રંગીન ચિત્રોને કલાત્મક સરસ મઢી લીધાં છે .

કવિ મિત્ર શ્રી રમેશ પટેલએ એમના આ સુંદર કાવ્યમાં આપણા ગરવી ગુજરાત અને

એના ખમીરવંતા ગુજરાતીઓની સુંદર પહેચાન કરાવી છે .

મહેકતું ગુજરાત

ગાજે  મેહૂલીઓ  ને  સાવજની  દહાડ
જાણજો  એજ  મારું  વતન  ગુજરાત

જ્યોતને  અજવાળે  રમે  ભક્તિ શ્રધ્ધા
આંખની  અમીથી  વહે  દાનની  ગંગા
પ્રભાતીયાના  સૂરે  જ્યાં પ્રગટે પ્રભાત
જાણજો  એજ  મારું  વતન   ગુજરાત

શીખવ્યા  સાગરે  સૌને સાહસના પાઠ
ને સાબરે  પ્રગટાવી આઝાદીની આગ
ગૂંજે  જય  સોમનાથની હાકો દિનરાત
જાણજો  એજ   મારું  વતન ગુજરાત

શોભતો   કચ્છડો   મારો  શરદની   રાત
વલસાડી   કેરી  જેવા   કોયલના   ગાન
ચરોતરી ખમીર ને ઑલી પટોળાની  ભાત
જાણજો   એજ   મારું  વતન    ગુજરાત

તાપીના  તટ  ને પાવન  નર્મદાના ઘાટ
મહીથી મહીમાવંત, મારું  ગરવું ગુજરાત
ઘૂમતા   મેળાંમાં    લોક  ભૂલીને  જાત
જાણજો   એજ   મારું   વતન  ગુજરાત

છે  ગાંધી  સરદાર મારી  ગુર્જરીના  નેત્ર
દીપતિ   સંસ્કૃતિ  મારી  થઈ   વિશ્વામિત્ર
સુદામાની પોટલીએ દીધી સખાની યાદ
જાણજો   એજ   મારું  વતન  ગુજરાત

ના  પૂછશો  ભાઈ  કોઈને,  કેવડું  મોટું ગુજરાત
જ્યાં  જ્યાં  વસે  ગુજરાતી ત્યાં મહેકતું ગુજરાત

—રમેશ પટેલ ( આકાશદીપ )

——————

‘મહેકતું ગુજરાત’ Audio

રજૂઆત- ચેતુ ઘીયા  શાહ,  ગાયકો- દિલીપ ગજજર  અને રોશની શેલત (અમદાવાદ )

સંગીતકાર- નારાયણ ખરે, અમદાવાદ, ગુજરાત

————————————–

આભાર- સૌજન્ય ….શ્રી રમેશ પટેલ ,આકાશદીપ

 શ્રી દિલીપ ગજ્જર  II લેસ્ટરગુર્જરી

આજના ગુજરાત દિનની ઉજવણીને અનુરૂપ કવિ રમેશ ગુપ્તા  લિખિત ગુજરાતના

‘રાષ્ટ્રગીત’ જેવું આ ગુજરાતી ગીત મન્નાડે ના સુરીલા સ્વરે માણો .

પહેલી મે, ૨૦૧૪ ના ગુજરાતના ૫૪ મા જન્મ દિવસે

વિનોદ વિહારના તમામ વાંચકોને અભિનંદન.

ગુજરાત દિનની ઘણી ઘણી શુભેચ્છાઓ .

જય ભારત… જય ગુજરાત… જય જય ગરવી ગુજરાત

વિનોદ પટેલ