1273 – જૂની ઓળખાણ … માઈક્રોફિક્શન વાર્તા …વિનોદ પટેલ

જૂની ઓળખાણ … માઈક્રોફિક્શન વાર્તા  

પત્નીના રોજના કકળાટથી કંટાળીને એની ઇચ્છા અનુસાર શ્રીકાંતએ એના વૃદ્ધ વિધુર પિતાને એમની મરજી વિરુદ્ધ એક સેવા ભાવી ચર્ચના ખ્રિસ્તી પાદરી દ્વારા ચલાવાતા વૃદ્ધાશ્રમમાં દાખલ કરવાનું નક્કી કર્યું.આ પાદરી વૃધ્ધાશ્રમની નજીકમાં જ અનાથાશ્રમનો પણ વહીવટ કરતા હતા.

જરૂરી ફોર્મ ઉપર સહી કરાવાવવા પિતાને વૃધ્ધાશ્રમના સ્વાગત કાઉન્ટર પર મુકીને શ્રીકાંત એની કારમાંથી પિતાનો સામાન લેવા માટે બહાર ગયો.એ દરમ્યાન એની પત્નીએ ફોન કરી શ્રીકાંત સાથે નક્કી કરી લીધું કે તહેવારો ઉપર પણ ‘’ડોસો’’ પાછો આવવો ના જોઈએ.

કારમાંથી પિતાનો જરૂરી સામાન કાઢીને જ્યારે શ્રીકાંત વૃધ્ધાશ્રમમાં દાખલ થયો ત્યારે એના પિતાને પાદરી સાથે વાતો કરતા જોયા. એમની વાતો ઉપરથી એને લાગ્યું કે તેઓ વચ્ચે જાણે જૂની ઓળખાણ ના હોય !

આશ્ચર્યથી શ્રીકાંતએ પાદરીને પૂછ્યું ‘’ આપ મારા પિતાને ઓળખો છો ?’’

પાદરીએ કહ્યું “કેમ નહિ,આજથી ૩૦ વર્ષ પહેલાં તેઓ એમની પત્ની સાથે મારી પાસે આવ્યા હતા અને મારા અનાથાશ્રમમાંથી એક સુંદર બાળકને દત્તક લઈને એમની સાથે લઇ ગયા હતા.એ આખો પ્રસંગ અને એ ખીલખીલાટ બાળકનો ચહેરો પણ મને હજુએ યાદ છે.!’’

આ સાંભળી શ્રીકાંતનો ચહેરો શરમથી શ્યામ થઇ ગયો !

વિનોદ પટેલ  

   

મારી બીજી આવી માઈક્રોફિક્શન વાર્તાઓ વાંચવા માટે આ લીંક પર ક્લિક કરશો.