જનની – જનકને પ્રણામ
વિનોદ વિહારની શરૂઆત સપ્ટેમ્બર, 2011થી મુલાકાતીઓની સંખ્યા-આપ આયે , બહાર આઈ ..
- 1,412,196 મુલાકાતીઓ
નવી વાચન પ્રસાદી ..
- વિનોદભાઈના જન્મદિવસે…. જાન્યુઆરી 15, 2022
- ચહેરો – વલીભાઈ મુસા ડિસેમ્બર 25, 2020
- સ્વ. વિનોદ પટેલ – મળવા જેવા માણસ ડિસેમ્બર 22, 2020
- જીવન દીપ બૂઝાઈ ગયો ડિસેમ્બર 21, 2020
- ગુજરાત નો 60 મો સ્થાપના દિવસ. જય જય ગરવી ગુજરાત મે 1, 2020
- સત્ય ઘટના આધારિત પ્રેરક પ્રસંગો……૧ એપ્રિલ 28, 2020
- Old age . .. Enjoy Gunvant shah article માર્ચ 24, 2020
- 1337 – મહિલા દિન \ નારી શક્તિ અભિવાદન દિન ….. માર્ચ 9, 2020
વાચકોના પ્રતિભાવ
વિભાગો
Join 379 other subscribers
પ્રકીર્ણ
પૃષ્ઠો
Join 379 other subscribers
મહિનાવાર પોસ્ટ સંગ્રહ
Join 379 other subscribers
અછાંદસ કાવ્ય અપંગનાં ઓજસ અમેરિકા કાવ્ય/ગઝલ ચિંતન લેખ ચિંતન લેખો નરેન્દ્ર મોદી નિબંધ પી . કે . દાવડા પી.કે.દાવડા પ્રકીર્ણ પ્રાસંગિક નિબંધ બોધ કથાઓ મારા લેખો કાવ્યો વાર્તાઓ મારા લેખો વાર્તાઓ કાવ્યો મિત્ર પરિચય રાજકારણ રી-બ્લોગ રીબ્લોગ વાર્તા વિડીયો વિનોદ પટેલ વિશેષ વ્યક્તિ વૃધ્ધા વસ્થાની વાતો વ્યક્તિ સંકલન સત્ય ઘટના સમાચાર સર્જક હાસ્ય યાત્રા
Join 379 other subscribers
એક કાળે આ વાર્તાઓ મને બહુ જ ગમતી. ચૌદે ચૌદ ભાગ વસાવ્યા છે. પણ મોટા ભાગની વાતોઓમાં સમાજની, વ્યક્તિત્વની કાળી બાજુ જ વધારે ઉપસી આવતી જણાઈ છે.
અલબત્ત લેખિકાઓનો ઉદ્દેશ અંગુલીનિર્દેશનો જ છે – પણ સમાજ સહેજ પણ સુધર્યો છે ખરો?
LikeLike
ભૂમિપુત્રના છેલ્લે પાને આવતી પ્રેરણાદાતી વાર્તાઓ થી
સમાજમા ધીરો સુધારો તો દેખાય છે જ
ધીરે ધીરે હોત મનવા,ધીરે સબકુછ હોત
માલી સીંચે સો ઘડા,ઋતુ આયે ફલ હોત
LikeLike
પ્રિય વિનોદ ભાઈ
મારા જેવા વૃદ્ધ ને બહુ અસર થાય એવી વાર્તા છે .
એક વાત મને યાદ આવી ગઈ .પ્રકાશ જોશી જેવા છોકરાએ એક વધ્ધને કેવી મદદ કરી .
અમેરિકામાં દીકરા વહુ ઓને માબાપ પોસાતાં નથી હોતાં જોકે દરેક દીકરા વહુને આ વાત લાગુ નથી પડતી .એક કાઠીયાવાડી ગરીબ ખેડૂતનો દીકરો ભણી ગણી બાજંદો થઇ તૈયાર થયો .એને અમેરિકા આવવાની ઈચ્છા થઇ .પણ બાપ પાસે અમેરિકાની ટીકીટ ભાડાનાય પૈસા નહિ . એને થોડીક જમીન હતી એ વેચી નાખી .એટલે એની પાસે પૈસા આવ્યા .આ પૈસાથી અમેરિકાની એક વરસની કોલેજ ફી અને પ્લેનનું ટીકીટ ભાડું નીકળી ગયું .પણ બાપ નિરાધાર થઇ ગયો .પણ એની તંદુરસ્તી સારી હતી તે ખડતલ હતો એટલે કોઈક ખેડૂતને ખેતી કામમાં મદદ કરીને પેટ ગુજારો કરતો . આ બાજુ વખત જતા દીકરો અમેરિકામાં સ્થિર થઇ ગયો .અમેરિકન છોકરીને પરણ્યો . છોકરી રજીશ્તર નર્સ હતી. ઘણું કમાતી . એક ભજનની કડી લખું છું
“સુખમાં સાંભરે સુંદરી દુ:ખમાં માને બાપ “આને સુખ આવ્યું સુંદરી સાંભરી અને સુંદરી મેળવી લીધી .પણ એને દુ:ખ તો નથી એટલે માબાપ ક્યાંથી સાંભરે ?જોકે માં તો સ્વર્ગે જતી રહી હતી પણ અભાગીયો બાપ હતો . દીકરો બાપને ભૂલ્યો .બાપે વહાલી જમીન વેંચી દીકરાને અમેરિકા મોકલ્યો .એ ઉપકાર ભૂલી જવાયા . બાપ જ્યાં સુધી શક્તિ હતી ત્યાં સુધી મહેનત મજુરી કરી રોટલો રળી ખાતો, પણ હવે બાપને ઘડપણે ઘેરી લીધો હતો . એ લોકો ખાવાનું આપે એ ખાય અને ટૂંટિયું વાળી ઘરમાં પડી રહે .પણ એક્દી બાપાને મુક્તિ અપાવવા મોત આવ્યું . કોઈ બાપાને ર્ રોટલો દેવા આવ્યું ત્યારે બાપાને જોયા તો બાપાના કપાળ ની ચામડી ઉંદરોએ કોરી ખાધેલી અને બાપા જમીન ઉપર પડ્યા હતા .
LikeLike
આતા
તમે જે છોકરાની વાત કરી એ એના બાપને ભૂલી ગયો. એ નપાવટ હતો એટલે ભુલી ગયો. બાકી ગામડાની વાત કરો તો મોટે ભાગે છોકરા નપાવટ નથી. કોઇને માબાપ ભારે પડતા નથી. પણ સમય એવો ઝડપથી ફરે છે કે જુની અને નવી પેઢીમાં વિચારોનુ અંતર ચાર ચાર પેઢી જેટલુ થઈ ગયું છે. આનાથી વિચારો ટકરાય અને કલહ ઉભો થાય છે. કલહને કારણે જ માબાપને પડતા મૂકવાના કેસ બને છે.
LikeLike
Mr. Bharodia
Generation gap nadati hoy chhe,te to samajie pan mabap paratveni sanatanoni faraj bhulai gai chhe ,ane mabapna 1oo(SO) sadguno bhuline ekad avgunne tolrate kari na shake tyare vivekbhan gumavine mabapne haddhut karata hoy tenu dard to anubhave samajay…[Santano parents karata potani jatne vadhu buddhishali samaje chhe ane mabapmathi kyare chhutakaro male tevu zankhe chhe tyare ava tanav sarjay chhe.
LikeLike
કોઈપણ ધારા ઉપરથી નીચેની તરફ વહે છે તેમજ પ્રેમની ધારાનુ પણ છે. મા-બાપ તેમના પુત્ર-પુત્રીઓને પ્રેમ કરે પુત્ર=પુત્રીઓ વળી તેમના પુત્ર-પુત્રીઓને પ્રેમ કરવાના છે તે સ્વાભાવિક પ્રક્રિયા છે.
પુત્ર-પુત્રિઓ તરફથી મા-બાપ તરફ પ્રેમની ધારા વહે તે નીચેથી ઉપર તરફ ધારાને વાળવાનો પ્રયાસ છે જે કુદરતના નિયમની વિરુધ્ધ છે.
એટલે જેમ પાણીને ઉપર ચઢાવવા માટે પમ્પનો ઉપયોગ કરવો પડે તેમજ બધા સમાજોએ આ પ્રકારના સાહિત્યની રચના કરી છે જેમાં કાવ્યો, વાર્તાઓ, નાટકો વગેરે ઘણું બધું તમને દરેક ભાષામાં અને દરેક સમાજમાં જોવા મળશે. અને તે માનવ સમાજ માટે જરુરી છે અને મુલ્યવાન પણ. પશુમાંથી માનવ તરફની યાત્રા છે.
પ્રશ્ન એ છે કે આપણે આપણા બાળકોને પશુ તરફની યાત્રા માટે ધકેલીએ છીએ કે માનવ થવાની? મોટાભાગે તો જાણતા અજાણતા મા-બાપ પોતાના બાળકને પશુ તરફની યાત્રામાં ધકેલતા હોય છે અને તેને પોતાને પણ તેની ખબર નથી હોતી. બાળપણથી બાળકને સ્પર્ધા, ચાલાકી,બેઈમાની અને ઘણું બધુ શિખવીએ છીએ પણ જ્યારે તે બીજમાંથી વૃક્ષ બને અને તેના કડવાં ફળ સ્વયં ખાવાના આવે છે ત્યારે ફળ કડવાં છે ની ફરિયાદો થતી હોય છે.
LikeLike
Following E-mail response is received from a well known author and short
story writer Mr. Navin Banker of Houston, Texas.
Very nice story, Vinodbhai !
Thank you for sharing with me.
I appreciate.
Navin Banker
http://navinbanker.gujaratisahityasarita.org/
LikeLike
વિનોદભાઈ
એક આધુનિક શ્રવણ ભારતમાં પણ છે. અસલી શ્રવણ જેવી જ કાવડ બનાવી છે. બાપ નથી, ઘણા મહિના થી માંને લઈને નિકળી પડ્યો છે ચાર ધામની યાત્રાએ. આગલા પલ્લામા સામાન અને પાછલા પલ્લામાં એની માંને બેસારે છે. દરરોજ પાંચ માઈલ ચાલે છે. ગુજરાતમાં પણ આવીને ગયો. કમાવાની ફિકર નથી, રસ્તામાં મળતા લોકો જ ખાવા પીવાની વ્યવસ્થા કરી આપે છે.
LikeLike